Hét nieuws uit Vollenhove en Sint Jansklooster
28 maart 2024
Agenda
Active

Alarm in de ‘Kop’ (column Herman Slurink)

Geplaatst op: 24 mei 2021

Mopperen op het weer is uit den boze en ik heb me al lang geleden stellig voorgenomen dit niet meer te doen….euh..ieder jaar opnieuw per 1 januari. Zelfs nu het voorjaar meer op de herfst lijkt en ik af en toe een schuine blik werp op de schaatsen komt er geen onvertogen woord over mijn lippen. Naast de barre weersomstandigheden buiten krijg ik ook binnen tijdens mijn werk de nodige stormen van mopperende watersporters, die al twee maanden van het vaarseizoen hebben gemist, over mij heen. Het maakt je sterk.

Wij hebben inmiddels een speciale ruimte ingericht voor persoonlijke psychische bijstand.

Op de tafel ligt een fotoalbum met zonnige prenten van dezelfde periode vorig jaar. De confrontatie met deze herinnering brengt de een tot rust maar doet de ander naar adem happen met soms een telefoontje naar 112 als gevolg.

Het zijn barre tijden. Gezien de vele extreme weersomstandigheden de laatste jaren, neemt de roep om een nieuwe code zwart toe, als toevoeging aan de reeds bestaande kleuren geel, oranje en rood, zodat de Nederlandse burger tijdig is gewaarschuwd voor het meest extreme. Deze kleur staat voor binnen blijven, thermostaat op 25, radio, tv, smartphone, i-pad, i-pod aan en 24 uur onafgebroken overheidsadviezen aanhoren over hoe te overleven.

Een paar dagen geleden meldde ‘een verslaggever ‘ter plekke’ in het acht uur journaal dat de voorjaarsstorm de eerste bladeren al weer van de bomen rukte en de regen met bakken (!) uit de lucht viel. een verslag ‘vanuit het oog van de orkaan’ (zo gaat dat tegenwoordig bij de nieuwsberichten). Gezien zijn houding werd hij bijna omver geblazen en weggespoeld…de held…, eigenlijk was het lachwekkend. Een enkel takje op de weg en toch gold de maximale code rood.

Naar de maatstaven van het KNMI zou de weerkaart van ‘de Kop’ dit Pinksterweekend dus zwart moeten kleuren.

De wereld is vol gevaren en de overheid is er om ons er tegen te beschermen, zelfs voor de gevaren die er niet zijn. Zij doet dit op een wijze zoals wij onze kleinste kinderen willen beschermen bij de allereerste stapjes de wijde wereld in. De wereld lijkt een peuterspeelzaal.

Ik hou mijn hart vast over de maatregelen die men gaat nemen nu onlangs (8 mei) een surfer werd vermist in “De Wieden”, een avontuur met goede afloop. Vorig jaar rukten reddingsploegen uit om een watersporter in de ‘Trekgaten’ op te sporen.

Net als de weercodes van het KNMI, zouden er ook alarmcodes moeten komen voor een bezoek aan de moerasgebieden in de ‘Kop van Overijssel’ en met name voor ‘De Wieden’ en ‘De Weerribben’.

Toeristen die met hun bootje op de trailer voor het eerst ‘de Kop’ bezoeken en deze ‘in het wild’ te water laten om vervolgens op de bonnefooi de vaarten en plassen te doorkruisen, zien zich vaak genoodzaakt bewoners aan te klampen omdat ze totaal gedesoriënteerd zijn.

De auto blijkt onvindbaar of de buitenboordmotor begint te pruttelen omdat na uren dolen de bodem van de benzinetank in zicht is.

Kanovaarders maken het zich vaak nog moeilijker door zonder kaart de smalle en dichtbegroeide sloten in te varen. Ze raken al snel verdwaald. Horden steekmuggen en blinde hazen storten zich vol wellust op de met angstzweet bedekte huid en heftig peddelend begeeft de kanoër zich dieper en dieper in een labyrint van sloten en dichtbegroeide meertjes waar hij uiteindelijk muurvast loopt in een woud van plompen en krabbescheer.

‘De Kop’ is als de jungle en de verdwaalde toerist mag zich nog gelukkig prijzen wanneer hij aan het eind van de ‘fuik’ hooguit een visotter kan tegenkomen en geen kaaiman of boa constrictor.

Geen Tarzan die al slingerend door ‘de Trekgaten’ bijstand biedt en de schreeuw om hulp lost op in het koor der ganzen. Ontbreekt het je ook nog aan een sociaal leven en je wordt de eerste weken niet vermist, dan rest je niet meer dan te hopen op een toekomstig verblijf in het streekmuseum als veenlijk.

Een beetje overheid kan dit niet laten gebeuren en nu gaan er stemmen op om net als in de Alpen permanent een helikopter te stationeren. Kleine motorvaartuigen, roeiboten en kano’s dienen in de toekomst te worden voorzien van vier ophangogen zodat in geval van nood het slachtoffer met boot en al uit het moeras opgetakeld kan worden.

De lobbyisten voor de 210 meter hoge windmolens in deze streek zien hun snode plannen kansrijker worden door te opperen dat de molens voorzien kunnen worden van camera’s die iedere beweging in het gebied registreren en de veiligheid van de toerist registreren.

Ondertussen struin ik ondanks alle schrikbarende codes en angstwekkende toekomstbeelden heerlijk tussen de buien door en geniet van de metershoge bloemen en de apocalyptische wolkformaties die de aarde net niet raken en mij zicht geven op wonderlijke werelden.

Herman Slurink

Klik hier voor de fotoserie.

 

Gepubliceerd door Robert Jansema

Contour

Leistra