Vollenhoofse redders voor Texels hondje
Geplaatst op: 20 januari 2025

“Hoe heeft ‘ie dat gedaan op die kleine rotpootjes”, zegt de Texelse Annelies ten Klei. Toen ze onlangs met haar honden bij haar kinderen in Nijeveen was, raakte hond Cootje kwijt. Paniek alom was het gevolg, maar de Vollenhoofse Sanne van Dalen en Anna-Myrthe Vinke bleken redders in nood.
“Ik had voor mijn verjaardag een concert van André Rieu gekregen”, vertelt ze. “En door omstandigheden moesten mijn twee honden mee naar de kinderen in Nijeveen. Eentje heb ik pas een jaar, die is uit een crisissituatie bij mij gekomen.”
Haar kleindochter paste op de honden, terwijl Ten Klei genoot in Amsterdam. Daar werd ze opgehaald door haar schoonzoon. “We rijden de Bijlmer uit en hij zegt: ‘Ik heb een knoop in mijn maag, want Cootje is weg’. De kinderen thuis waren in alle staten.”
Het leek erop dat de hond weggeglipt was tijdens het uitkloppen van een kleedje bij de voordeur. “Hij is gewend aan mij en is waarschijnlijk naar mij op zoek gegaan”, vertelt Ten Klei. Het gemis werd in de buurtapp gemeld en verschillende mensen in Nijeveen gingen op zoek naar het kleine witte hondje.
Bij Hoevelaken schiet het Ten Klei te binnen dat de hond gechipt is, dus pakt ze haar telefoon. “En toen had ik een appje met de vraag of een hondje met de naam Chico van mij was. En dat klopt wel, want die naam had Cootje vroeger.”
Haar dochter belt de afzender van het appje op en dat blijkt Sanne van Dalen uit Vollenhove. “Zij gingen met Anna-Myrthe naar Meppel en zagen bij de watertoren wat wits lopen. Dus ze gaan terug, komen bij het hondje, doen de deur open. Cootje springt de auto in, ploft neer en gaat liggen.”
De meiden kwamen op het idee om de chip uit te lezen. De politie blijkt dat niet te kunnen, de dierenarts ook niet. Maar in Vollenhove woont iemand die dat wel kan en dan verschijnt de naam ‘ Ten Klei uit Den Burg, Texel’ in beeld. Grote verbazing is het gevolg.
“Ze kregen me niet te pakken, want mijn telefoon stond op stil. Maar in de auto zag ik het appbericht, dus hebben we naar Nijeveen gebeld. Toen we daar kwamen stonden de kinderen te juichen en was de buurt uitgelopen voor de terugkomst van Cootje.”
Nog steeds is het verhaal in Nijeveen soms het gesprek van de dag. “Hij heeft zeven kilometer gelopen op die kleine rotpootjes. En hij had naar Texel moeten lopen, maar liep de verkeerde kant op”, lacht Ten Klei.
Enfin: eind goed, al goed. Cootje is inmiddels weer veilig terug op Texel.
Gepubliceerd door Enrico Kolk